روش های تامین مالی

تامین مالی برای اجرای طرح ها و پروژه ها از طریق روش های مختلفی انجام می شود. در این مقاله به بررسی مهمترین روش ها می پردازیم.

تامین مالی برای اجرای طرح ها و پروژه ها از طریق روش های مختلفی انجام می شود. در زیر به بررسی مهمترین این روش ها می پردازیم.

تامین مالی با استفاده از سرمایه های خارجی
جذب سرمایه های خارجی به یکی از مهمترین روش های تامین مالی برای اجرای پروژه های عمرانی تبدیل شده است. زیرا بزرگترین چالش پیش روی کشورهای در حال توسعه من جمله کشور ما، نحوه تامین مالی و تهیه بودجه اجرایی لازم برای انجام پروژه های زیربنایی و بهره برداری از محصولات و خدمات حاصل از آنها می باشد.
در واقع بحران مالی که برای تامین سرمایه در داخل این کشورها وجود دارد، موجب شده است تا به دنبال راه های جایگزین تامین مالی باشند. استفاده از سرمایه های خارجی می تواند به صورت دو روش استقراضی و سرمایه گذاری صورت بگیرد که در زیر به آن می پردازیم.
   روش استقراضی
 در این روش کشور برای اجرای طرح های زیربنایی تلاش می کند تا از موسسات مالی، وام دریافت کند. در مقابل نیز ارائه سررسید های مقرر اقساط بازپرداخت وام الزامی می باشد. موسسه یا کشور پرداخت کننده وام، بدون ترس و ریسک وام را پرداخت می کند. در واقع تمام ریسک روش استقراضی متوجه کشوری است که وام را دریافت نموده است. دریافت سرمایه خارجی می تواند به صورت های زیر باشد:
•    فاینانس(Finance)
 در این روش میان کشور وام گیرنده و کشور پرداخت کننده وام یک قرارداد منعقد می شود که براساس آن، بین کشور سرمایه پذیر و کشور سرمایه گذار، قراردادی منعقد می شود که در طرح یا پروژه، نیروی انسانی متخصص، انتقال تکنولوژی، مواد اولیه، توان ارزی و ماشین آلات و تجهیزات مورد نیاز توسط کشور پرداخت کننده وام تامین می شود. کشور دریافت کننده وام نیز متعهد می شود تا زمان بهره برداری از پروژه، کل قیمت تمام شده طرح یا پروژه را به صورت اقساطی در اختیار کشور سرمایه گذار قرار دهد.
•    ریفاینانس (Refinance)
 در این روش از خطوط اعتباري کوتاه مدت بین بانکی حداکثر به مدت یک سال برای افتتاح اعتبارات اسنادی بابت واردات كالا استفاده می شود. ریفاینانس توسط واردکنندگان و تاجران مورد استفاده قرار می گیرد. در این روش فروشندگان خارجی، در زمان معامله اسناد طبق شرایط اعتبار وجه اسناد را به صورت نقد از بانک کارگزار دریافت می کنند و خریداران ایرانی با توجه به قرارداد منعقده با بانک در زمان تعیین شده (حداکثر یک سال) در قرارداد اقدام به پرداخت وجه اسناد می کنند.
•    یوزانس( Usance)
 در این روش تاجر یا دریافت کننده سرمایه متعهد می شود تا با ارائه برات مدت دار، هزینه فناوری و تجهیزات دریافت شده را در زمان مشخص پرداخت کند. همچنین دریافت کننده سرمایه باید بهره سرمایه را نیز پرداخت نماید. البته در این روش، پرداخت وجه بعد از مدت تعیین شده انجام می شود.
•    اعتبار خريدار (Buyer’s Credit)
 اعطای اعتبار و تسهیلات لازم به تاجران، کارفرمایان و خریداران برای خرید کالا و خدمات ایرانی یکی دیگر از روش های استقراضی می باشد. این روش در چارچوب قرارداد تأمين مالي صورت می گیرد و هدف از آن ایجاد زمینه و امكان فروش مدت دار كالا و خدمات می باشد.
•    سرمایه گذاری مستقیم (Direct Investment )
 در این روش یک یا چند سرمایه گذار خارجی در سهام ثبت شده یک موسسه داخلی مشارکت می کنند که حق و حقوقی را برای سرمایه گذار فراهم می کند. از جمله مزایای این روش می توان به مشارکت در سود و زیان، اشتغال زایی، افزایش توانمندی نیروی انسانی، انتقال دانش فنی و .... اشاره کرد.
•   بیع متقابل ( Counter trade )
در این روش توسعه تجارت هدف اصلی است که در آن تاجر متعهد می شود تا در مقابل کالاهایی که به کشور دیگر صادر یا وارد می کند، یا موسسه سرمایه گذار در مقابل فراهم نمودن سرمایه نقدی و غیر نقدی مورد نیاز، کالای مرتبط یا غیر مرتبط با کالای اولیه را وارد یا صادر کند.

تامین مالی با استفاده از سرمایه های داخلی

تامین مالی با استفاده از صندوق توسعه ملی
یکی دیگر از روش های تامین مالی برای اجرای طرح ها و پروژه ها، استفاده از صندوق توسعه ملی می باشد. اما دریافت این نوع سرمایه با توجه به شرایط و ضوابط خاصی صورت می گیرد که عبارتند از:
•    توجه به مقررات عام
مجموعه ای از مقررات در مورد تمامی پروژه ها قابل اجرا می باشد از جمله تایید بانک مرکزی، بازپرداخت اصل و سود تسهیلات از محل منابع صندوق توسط بانک‌های عامل، انعقاد قرارداد عاملیت با رعایت شرایط نظام نامه، ارائه طرح از سوی دریافت کننده سرمایه، نرخ بازده مورد انتظار، مجاز بودن دریافت کننده سرمایه، فعالیت‌های قابل قبول و .... .
•    سایر الزامات
این مقررات شامل رعایت قوانین و چارچوب مقررات بانک مرکزی، رعایت میزان سهم صاحبان سهم (نباید کمتر از 20 درصد باشد)، برآورد هزینه مورد نیاز طرح، سهم آورده متقاضی (حداقل 25%)، استقراضی نبودن سهم آورده متقاضی، مدت زمان تسهیلات (حداکثر 8 سال) و .... می باشد.
•    مسئولیت‌ها و تعهدات بانک عامل
بانک عامل موظف به رعایت شرایطی است که عبارتند از: نظارت دقیق بر طرح های متقاضیان، تجهیز واحدهای پذیرش، اطلاع‌رسانی در خصوص طرح‌های مصوب، اعتبارسنجی متقاضیان، ارزیابی گزارش توجیه طرح و تصویب یا رد آن، احراز کفایت بازدهی طرح‌ها، انعقاد قرارداد تامین مالی طرح‌ها و ...

روش سرمایه گذاری

در این روش ریسک سرمایه گذاری متوجه سرمایه گذار و تامین کننده سرمایه است که با بكارگيری منابع مالي در فعاليت يا طرح مورد نظر، باید اصل و سود منابع سرمايه‌گذاری شده از عملكرد اقتصادی طرح عودت داده شود. به همین دلیل سرمایه گذار باید نسبت به برآورده شدن حداقل سود مورد نظر خود اطمینان لازم را کسب و سپس برای سرمایه گذاری اقدام کند.

برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید به مطلب مشاور طرح توجیهی (Feasibility Study Consultants) مراجعه فرمایید.

تهیه شده در گروه تولید محتوی سپینود شرق

کلیه حقوق این وبسایت متعلق به موسسه سپینود شرق می باشد. .