معرفی روش های فرصت یابی و بازاریابی سرمایه گذاری خارجی

ایده های سرمایه گذاری به انواع کسب و کار و زمینه های قابل دسترس سرمایه گذاران داخلی و خارجی برای مشارکت در فعالیت های اقتصادی با هدف کسب سود اطلاق می گردد. ایده یک امر ذهنی و خلاقانه است و تا زمانیکه جنبه عینی به خود نگرفته باشد قابلیت اجرایی نخواهد داشت.

1- ایده های سرمایه گذاری، فرصت های سرمایه گذاری:
تعاریف:
ایده های سرمایه گذاری به انواع کسب و کار و زمینه های قابل دسترس سرمایه گذاران داخلی و خارجی برای مشارکت در فعالیت های اقتصادی با هدف کسب سود اطلاق می گردد. ایده یک امر ذهنی و خلاقانه است و تا زمانیکه جنبه عینی به خود نگرفته باشد قابلیت اجرایی نخواهد داشت.
در مقابل، فرصتهای سرمایه گذاری آن دسته از فعالیت های کسب و کار هستند که یا از قبل فعال شده و یا ایده های سرمایه گذاری هستند که جنبه عینی پیدا کرده و در شرف فعال شدن می باشند و دارای برخی خصوصیات زیر هستند:
- هزینه های اجرا تخمین زده شده است.
- دوره اجرا و ساخت طرح تخمین زده شده است.
- تکنولوژی، روش تولید و فرایند کار مناسب برای طرح بررسی شده است.
بازار محصول طرح بررسی شده است.
تامین مالی و سرمایه گذاری خارجی- روش ها، ابزارها و زیرساختها
محصولات رقیب و سهم بازار آن تخمین زده شده است
مواد اولیه و نهادههای لازم برای تولید محصول و خصوصیات بازاری آن بررسی شده است.
مجوزهای لازم برای شروع فعالیت شناسایی شده و یا مراحل اخذ آن آغاز شده است.
موقعیت مکانی اجرای طرح و زمین، ساختمان، یا دفتر کار مورد نیاز بررسی شده و یا در تملک است.
بخشی از سرمایه لازم برای پوشش هزینه ها تامین شده و برنامه تامین مالی برای بخش باقیمانده وجود دارد.
یک شخص حقیقی یا حقوقی با تجربه قبلی در صنعت موردنظر به عنوان شروع کننده یا سرمایه گذار اولیه طرح وجود دارد.
بدیهی است که یک شرکت در حال فعالیت نیز می تواند به عنوان یک فرصت سرمایه گذاری مطرح گردد. زیرا این شرکت می تواند از سوی سرمایه گذاران بالقوه دیگر تملک شده و یا تغییر مدیریت به حیات خود ادامه دهد.
لذا فرصت های سرمایه گذاری شامل موارد زیر خواهد بود:
الف) فرصتهایی که دارای مطالعات امکان سنجی بوده و بخشی از سرمایه اولیه آن توسط سرمایه گذار اولیه تامین شده است.
ب) بنگاه های تولیدی که در حال فعالیت بوده و به قصد گسترش و توسعه تولید و یا کسب بازار خارجی متقاضی شرکت سرمایه گذار هستند.
ج) بنگاه های تولیدی زیانده که نیازمند تکنولوژی، روش تولید و یا شیوه های مدیریتی مناسب بوده و با هدف دستیابی به آن متقاضی شریک سرمایه گذار هستند.
د) کلیه شرکت های آماده واگذاری در برنامه های خصوصی سازی کشور.
ه) طرح های نیمه تمام که به علت عدم تامین مالی مناسب دچار رکود شده و با تزریق مالی فعال می شوند.

 

2- بازاریابی فرصتهای سرمایه گذاری، چرا؟
در دنیای کنونی، رقابت برای معرفی محصول و فروش بیشتر، رقابتی بسیار شدید است. فعالان اصلی این رقابت عموماً بخش خصوصی و دارندگان محصولات و کالاها و خدمات قابل عرضه هستند. موفقیت در عرضه فرصتهای سرمایه گذاری نیز همچون محصولات و یا کالاهای عادی نیازمند برنامه ریزی دقیق برای بازاریابی است که با هدف جذب دارندگان سرمایه به اجرا در می آید. برخلاف کالاها و محصولات عادی، بازاریابی فرصتهای سرمایه گذاری و عرضه بین المللی آن به دلیل وجود قوانین متفاوت، افق بلند مدت، و ریسک های سیاسی و غیر تجاری، از پیچیدگی بیشتری برخوردار بوده و بدون مشارکت بخش دولتی میسر نبوده و دست کم تا زمانی دور بدون همراهی و مشارکت بخش های خصوصی و دولتی قرین موفقیت نخواهد بود. نظر به سلطه و غلبه بخش دولتی در غالب اقتصادهای در حال توسعه و کمتر توسعه یافته و عدم وجود بخش خصوصی قدرتمند، مشارکت بخش دولتی در این کشورها از اهمیت بیشتری برخوردار است. اگر بازاری خاص برای محصولی به نام فرصت های سرمایه گذاری در نظر بگیریم، در یکسو عرضه کنندگان فرصتها، و در سوی دیگر متقاضیان و یا تقاضا کنندگان این محصول در تعامل با یکدیگر قرار دارند. هر دوی این بازیگران، شرکت ها و فعالین اقتصادی و عمدتاً از بخش های خصوصی کشورهای مختلف هستند و وظیفه دولت ایجاد بستر مناسب برای تقابل عوامل عرضه و تقاضا در این بازار است. بازار فرصت های سرمایه گذاری همچون سایر بازارها تحت تاثیر عوامل عرضه وتقاضا است. از یک سو دارندگان سرمایه (شامل پول نقد، تکنولوژی، دانش مدیریتی و...) قرار دارند که تقاضا کنندگان بالقوه فرصت ها بوده و از دیگر سو کسانی هستند که با ارائه فرصت های سرمایه گذاری طرف عرضه این بازار را تشکیل می دهند.
برخلاف بازارهای متشکلی همچون بورس های کالا و اوراق بهادار، تاکنون هیچ بازار متشکل و سازمان یافته ای برای فرصت های سرمایه گذاری نوپا ایجاد نشده است. دلیل امر نیز روشن است بازارهای متشکل محل تقابل نیروهای عرضه و تقاضا برای ماهیت های مشخص و موجود هستند. کالاهای مورد مبادله در بورس های کالایی دارای استاندارد و مشخصات دقیق بوده و اوراق سهام قابل مبادله در بورس های اوراق بهادار نیز معرف و آینه ای از دارایی های بخش واقعی بوده و با وجود گزارش های حسابرسی دقیق و مستمر در هر لحظه از زمان قابلیت ارزیابی ارزش را به دارندگان آن ارائه می دهند. ولی فرصت های سرمایه گذاری در بیشتر موارد دارای ماهیتی نامطمئن، ریسک عملیاتی قابل توجه و آسیب پذیری شدید در مراحل اولیه دوران ساخت و انتقال مالکیت هستند. لذا استاندارد نمودن چنین محصولاتی اگر نه از محالات، کاری بس دشوار و پیچیده خواهد بود. از سوی دیگر قیمت گذاری اولیه فرصت های سرمایه گذاری نیز به خلاف سایر کالاها و محصولات دارای شیوه و ساز وکار مشخصی نیست. چنانچه این فرصت ها مستقیماً توسط صاحب اولیه آن و به عنوان شریک مفروض پروژه به بازار عرضه شوند، بخش مالی مطالعات امکانسنجی پروژه تا حدی بیانگر قیمت حضور در پروژه به بازار عرضه شوند، بخش مالی مطالعات امکان سنجی پروژه تا حدی بیانگر قیمت حضور در پروژه و کسب بخشی از مالکیت آن خواهد بود. ولی اگر شرکت های تسهیل کننده به نمایندگی از صاحب اولیه به بازار ورود نمایند هزینه های دیگری نیز بر یک یا هر دو طرف عرضه کننده و تقاضا کننده تحمیل خواهد شد. ضمن اینکه صحت و دقت یافته های بخش مالی مطالعات امکانسنجی به دلیل تکیه بر فاکتورهای نامطمئنی همچون روند آتی نرخ ارز، پیش بینی تورم و غیره همیشه محل مناقشه بوده و باتوجه به درجه ریسک پذیری و ریسک گریزی، فروض خوشبینانه و بد بینانه به سناریوهای متعددی منجر می گردد که نتایج مالی هر سناریو با دیگری متفاوت است.
از دیگر سو به علت نقش کلیدی سرمایه گذاری در فرآیندهای رشد و توسعه اقتصادی، این امر همیشه در مرکز توجه دولت های مختلف با هر گرایش سیاسی بوده است. در واقع دولت ها، حتی دول کشورهای صنعتی و ثروتمند، هیچ گاه خود را از سرمایه گذاری بی نیاز ندیده و هیچ گاه از مداخله در ساز و کارهای آن دست نکشیده اند. فرض اساسی آن است که سرمایه گذاری واقعی فصل مشترک علاقمندی دولت – ملت در هر کشور است. لذا حضور حمایت گونه دولت ها در این امر به یک ضرورت اجرایی برای همه طیف های حزبی و حکومتی تبدیل شده است. از اینرو طبیعی است که دولت علاوه بر سرمایه گذاری های مستقیم که توسط اعتبارات بودجه ای خود انجام می دهد؛ سعی در تجهیز منابع مکمل بخش خصوصی و همچنین سرمایه های خارجی داشته باشد. ماهیت تخصصی سرمایه گذاری و خصوصاً مدیریت سرمایه گذاری خارجی که دارای جنبه ها و ظرافت های متفاوتی است ایجاب می نماید که بخش یا سازمانی تخصصی در بالاترین بخش از بدنه دولت ها ایجاد شده و نحوه حضور، حمایت و مداخلات دولت در این بازار را تعیین نماید. چنین سازمان هایی به آژانس های تشویق سرمایه گذاری شهرت داشته و با اسامی و عناوین مختلف تقریباً در تمامی کشورهای جهان به فعالیت می پردازند.
بیشتر اشاره شد که بازار فرصت های سرمایه گذاری دارای دو طرف عرضه و تقاضا است. مدیریت عرضه فرصت ها در این بازار مستلزم موارد زیر است:

برای اطلاعات بیشتر در این زمینه به مطلب فرصتهای سرمایه گذاری در انرژی های تجدیدپذیر مراجعه فرمایید.

- شناسایی انواع فرصت های سرمایه گذاری ریز و درشت در سراسر کشور.
- تبدیل فرصت های شناسایی شده به بسته های قابل ارائه به متقاضیان.
- ایجاد مشوقها و جذاب نمودن بازار.

این امر در شرایط فقدان بازار متشکل، جز با مداخله یک یا چند دستگاه تخصصی امکان ظهور و بروز نمی یابد. در طرف تقاضا نیز کار دارای پیچیدگی هایی است. زیرا طرف تقاضای این بازار دارای وسعتی جهانی است و سرمایه گذاران از اقصی نقاط جهان متقاضیان بالقوه محصول این بازار محسوب می شوند. مدیریت تقاضا شامل موارد زیر می باشد:
- شناسایی سرمایه گذاران بالقوه بین المللی.
- ایجاد اطمینان در سرمایه گذاران بین المللی برای حضور و سرمایه گذاری در کشور میزبان.
- ایجاد بسترهای ارتباطی سریع، ساده و موثر برای پاسخگویی به سوالات سرمایه گذاران بین المللی و متقاعد کردن ایشان به فعالیت.
- ارائه بسته های اطمینان بخش از جمله تعهد جبران خسارت در صورت مصادره، تعهد عدم ایجاد محدودیت در نقل و انتقال ارز، و پایبندی به مفاد قراردادهای منعقده فیمابین دستگاه های دولتی و سرمایه گذاران خارجی، با هدف کاهش ریسک های غیرتجاری.
امروزه آژانس های سرمایه گذاری تلاش هایی برای ساماندهی و سیال سازی چنین بازاری را آغاز نموده اند. این تلاش ها عموماً با سعی و خطا توام بوده و تاکنون هیچ کشوری در جهان به عنوان نمونه موفق این امر شناخته نشده است. حتی کشورهایی که بالاترین میزان جذب سرمایه های خارجی را داشته اند در حصول این مهم از شیوه یکسانی برای بازاریابی فرصت ها استفاده ننموده اند. ضمن اینکه عمده جریان سرمایه های انتقالی بین المللی را سرمایه های مالی تشکیل می دهد که به سرعت و سهولت در میان بازارهای مالی کشورهای صنعتی در گردش هستند و محل فرود آنها بازارهای متشکل مالی کشورهای مذکور است.

شناسایی انواع فرصت های سرمایه گذاری کشور:
شناسایی فرصتها یکی از گام های اساسی برای آژانس های سرمایه گذاری در بازاریابی بین المللی است که باید با جدیت انجام گیرد. روش های مرسوم برای شناسایی فرصت ها در ادامه تشریح شده اند:
استعلام از دستگاه های دولتی ملی:
یکی از روش ها مراجعه به دستگاه های دولتی است. وزارتخانه ها، شرکت های دولتی، نهادهای بخش عمومی، شهرداری ها، بنیادها، صندوق های بازنشستگی و تامین اجتماعی شاخص ترین کانال های این جست و جو محسوب می شوند. در این روش با مکاتبه یا مراجعه به سازمان ها و نهادهای مربوطه فرصت های سرمایه گذاری زیادی قابل شناسایی است. لذا در این مورد شبکه ای از ارتباطات بین آژانس تشویق سرمایه گذاری و دستگاه های دولتی و شبه دولتی در سطح ملی قابل تصور است.
استعلام از دستگاه های استانی:
روش دیگر این است که آژانس تشویق سرمایه گذاری با دستگاه های استان های مختلف ارتباط بوجود آورده و یک شبکه استانی ایجاد می کنند. در ایران هر استان دارای یک مرکز خدمات سرمایه گذاری است که زیر نظر استاندار و سازمان امور اقتصادی و دارایی استان فعالیت می نماید. مراکز خدمات سرمایه گذاری استانی به عنوان بازوهای اجرایی آژانس تشویق سرمایه گذاری در استان ها عمل کرده و به عنوان یکی از وظایف روزانه خود پروژه های سرمایه گذاری را شناسایی می کنند.

برای اطلاعات بیشتر در این زمینه به مطلب تکنیک نردبانی- روشی برای مصاحبه در تحقیقات بازاریابی مراجعه فرمایید.

مراجعه به شرکت های بزرگ:
در این روش آژانس سرمایه گذاری ضمن ایجاد ارتباط با شرکت های بزرگ، طرح های توسعه و فرصت های سرمایه گذاری ایشان را تحت پوشش قرار می دهد. علاوه بر شرکت های بزرگ تولیدی، شرکت های سرمایه گذاری و صندوق های تامین سرمایه مناسب است که با اتحادیه ها و سندیکاهای صنفی، صندوق های تامین اجتماعی و بازنشستگی و سایر تشکل های مشابه ارتباط برقرار گردد. این نهادها در درون خود دارای شبکه ای از شرکت های کوچکتر بوده و منبع مناسبی برای شناسایی فرصت های سرمایه گذاری محسوب می گردند. بنگاه های تولیدی این شبکه برای طرح های توسعه کارگاه های فعلی خود و همچنین برای طرح های توسعه، جدیدشان امکان معرفی فرصت های سرمایه گذاری را دارند.
استعلام از بانک ها:
در روش چهارم شبکه ای یا موسسات مالی، پولی و بانکی تعریف و ایجاد می گردد. موسسات پولی و اعتباری محل تجمع طرح های تولیدی و سرمایه گذاری هستند که از طرف صاحبانشان با درخواست تسهیلات وامی به آن موسسات مراجعه نموده و خواهان منابع مالی هستند. لذا این احتمال دور از ذهن نیست که برخی از طرح های یاد شده بتوانند بجای وام از منابع سرمایه گذاران خارجی بهره مند گردند.
استعلام از شرکت های مشاور:
در روش پنجم شبکه ای با شرکت های مشاور قابل تعریف است. شرکت های مشاور ارائه کننده خدمات برای انجام مطالعات امکانسنجی طرح های اقتصادی هستند. لذا با ایجاد چنین شبکه ای از مشاورین، پروژه هایی را که قابلیت جذب سرمایه گذاری خارجی در آن وجود دارد شناسایی شده و به سرمایه گذاران معرفی می شوند.
البته بدیهی است که شناسایی فرصت ها به موارد فوق الذکر خلاصه نمی شود و علاوه بر آن تمام این شبکه ها در درون آژانس تشویق سرمایه گذاری توسط یک فرد یا یک تیم محدود قابل اداره نیست. لیکن ارتباط بین این شبکه های منفرد از طریق یک شبکه وسیع که شبکه ای از شبکه های انفرادی هستند قابل تصور است. لذا ایجاد ظرفیت لازم برای بهره برداری مناسب از شبکه ها در درون ساختار تشکیلاتی آژانس تشویق سرمایه گذاری گامی مهم در اثر بخشی این تلاش ها خواهد بود.

شناسایی سرمایه گذاران:
برای شناسایی سرمایه گذار می توانیم شبکه هایی ایجاد کنیم و فرصت های تدارک شده را به سرمایه گذاران معرفی نماییم.
ارتباط با سفارتخانه ها در سایر کشورها:
اولین و موثرترین شبکه در این مورد از طریق ارتباط سیستماتیک و تعریف شده آژانس تشویق سرمایه گذاری با سفارتخانه های کشور در سایر کشورهای صاحب فرصت های سرمایه گذاری است، آژانس با سفارتخانه ها در تعامل است و سفارتخانه ها، شرکت های بالقوه و علاقمند به سرمایه گذاری در پروژه های کشور محل ماموریت را شناسایی کرده و طرح های و فرصت های سرمایه گذاری را به ایشان معرفی می کنند. این امر نیازمند آموزش تیم اقتصادی – تجاری سفارتخانه ها بوده و ضروری است که دوره های آموزشی ویژه رایزن های اقتصادی و بازرگانی برای آشنایی ایشان با ادبیات سرمایه گذاری و نحوه معرفی پروژه ها برگزار گردد.

استفاده از شرکت های تسهیل گر:
شبکه دیگر، شبکه ای از شرکت های تسهیل گر خارجی است که دارای دفتر دائمی در سایر کشورها بوده و توان ارائه و معرفی فرصت ها و مذاکرات اولیه با سرمایه گذاران بالقوه را دارند.
اتاق های بازرگانی:
ایجاد شبکه ای از اتاقهای مشترک بازرگانی دو یا چند جانبه در این خصوص دارای اهمیت است. این اتاق ها همچون اتاق بازرگانی ایران و ایتالیا، و یا اتاق ایران و چین با داشتن دفاتر و ارتباطات قوی و مناسب در هر دو کشور در زمینه های مختلف تجارت، صنعت و معدن، توان معرفی فرصت های سرمایه گذاری و سرمایه گذاران بالقوه به یکدیگر را دارا هستند.
البته ایجاد شبکه ها به تعداد گفته شده محدود نمی شود و به فراخور حال و موقعیت و ظرفیت های تشکیلاتی آژانس تشویق سرمایه گذاری کانال های بسیار دیگری نیز قابل تعریف است. لیکن نکته مهم در تداوم حفظ روش های اثر بخش و اجتناب از صرف هزینه و انرژی برای روش هایی است که در مقام عمل دستاوردی نداشته اند.

شبکه ها:
شبکه های سمت عرضه و شبکه های سمت تقاضا با هدف مدیریت مناسب عرضه و تقاضا ایجاد شده و نیازمند اداره هستند.
اما اداره موثر چنین شبکه هایی نیازمند وجود تشکیلات متناسب و صرف هزینه است. باید تشکیلات و ساختار اداری متناسب با آن ایجاد و اصلاح شده و باید بستر سازی مناسب به عمل آید.
در کشورهای در حال توسعه، به دلیل بهره وری پایین تشکیلات و روش ها، نمی توان از ساختارهای قبلی موجود که وظایف و مشکلات خاص خود را دارد، توقع انجام وظایف جدید را داشت. ساختارهای سنتی اداری توان اداره موثر شبکه ها را نداشته و محصول خروجی آن ضرورت بازنگری در ساختارها و روش ها را یادآور می گردد.
تفاوت بازاریابی آژانس های تشویق سرمایه گذاری ملی با موسسات بازاریابی:
به ثمر رساندن فرصت های سرمایه گذاری برای یک آژانس تشویق همانقدر مهم است که فروش محصول برای یک موسسه بازاریابی. با این حال تفاوت هایی نیز در این میان وجود دارد. هدف غایی موسسه تجاری کسب بیشترین سود و بالاترین میزان است و برای او محصول و مشتری فاقد جنبه های ارزشی هستند. این در حالی است که در عرضه بین المللی فرصت های سرمایه گذاری به شرایطی از جمله شرایط سلبی عدم لطمه به تولیدات و سرمایه گذاران داخلی، عدم تهدید منافع عمومی و ملی، و شرایط ایجابی اشتغالزایی، انتقال تکنولوژی، گسترش بازار صادراتی محصولات داخلی، ایجاد درآمدهای مالیاتی و رفع فقر نیز توجه می گردد.

برخی روش های بازاریابی فرصت های سرمایه گذاری:
برخلاف کالاها و خدمات ارائه و معرفی فرصت های سرمایه گذاری به سرمایه گذاران بالقوه کاری پیچیده و پرهزینه است. چرا که عرضه در یک کشور و تقاضا در سایر کشورها بوده و تفاوت هایی همچون زبان، واحد پول، فرهنگ و غیره موانع جدی در شکل گیری ارتباط بین عرضه و تقاضا محسوب می شوند.
بازاریابی اینترنتی:
استفاده از فضای مجازی دارای مزایای قابل توجهی است و اقتصاد مدرن تا حد زیادی به این فضا تکیه نموده است. یکی از راه های کم هزینه برای معرفی فرصت های سرمایه گذاری ایجاد سایت تخصصی است.
ایجاد سایت:
اول اینکه هزینه کمی دارد. برای دسترسی و مشاهده فرصت های سرمایه گذاری احتیاج به هزینه نیست.
سرمایه گذار به راحتی به فرصت ها دسترسی دارد و فرصت های جدید هم برای سرمایه گذار اطلاع رسانی می شود.
دسته بندی فرصت ها براساس نوع کسب و کار امکانپذیر بوده و جست و جوی فرصت های هر بخش به سادگی صورت می پذیرد.
در این روش براساس حجم و نوع فرصت ها دسته بندی وجود دارد در نتیجه هر سرمایه گذار با هر نوع علاقه به سرمایه گذاری به راحتی در سایت به اطلاعات مورد نیاز دسترسی پیدا می کند.
به صورت دایمی و در تمام مدت شبانه روز در دسترس سرمایه گذار است. سرمایه گذار در هر کجای دینا به صورت دایمی به پروژه ها دسترسی دارد.
تورهای محدود سرمایه گذاری
روش دیگر اعزام تورهای سرمایه گذاری محدود و تخصصی به برخی کشورهای هدف و حضور در شرکت های خارجی هم رشته با فرصت های شناسایی شده است که یکی از راه های کم هزینه برای بازاریابی فرصت ها است. سفارتخانه ها می توانند در این روش مشارکت موثری نموده و بستر لازم برای موفقیت اقدام را فراهم آورند. استفاده موثر از امکانات سفارتخانه ها مستلزم آن است که در برخی سفارتخانه ها کارشناس مقیم از آژانس تشویق سرمایه گذاری تعیین شده باشد و در سایر سفارتخانه ها رایزن اقتصادی آموزش دیده و متخصص مستقر شده باشد.
روش کار نیز برگزاری جلسات محدود با حضور تعداد مشخصی از شرکت های کشور مورد نظر در محل سفارتخانه و معرفی تخصصی فرصت های سرمایه گذاری است. این جلسات می تواند در یک، مقطع زمانی یک تا دو ماهه و به تعدد در چند سفارتخانه در کشورهای هدف برگزار می شوند.

بازاریابی از طریق شرکت های بازاریاب بین المللی:
استفاده از برخی شرکت های تسهیلگر به عنوان بازاریاب خصوصی برای برخی از فرصت های سرمایه گذاری خاص قابل توصیه است. این شرکت ها می توانند برنامه های بازاریابی فشرده ای به اجرا در آورند.
ایجاد دفاتر دائمی تشویق سرمایه گذاری در سایر کشورها:
در صورت ایجاد دفاتر ویژه دایمی تشویق سرمایه گذاری در سایر کشورها معرفی فرصت های سرمایه گذاری با سهولت و اثربخشی بیشتر امکانپذیر خواهد بود. در این دفاتر کارشناسان فنی و متخصص مستقر شده و با معرفی جنبه های جذاب فرصت های موجود به جذب سرمایه گذار اقدام می کنند.

 

برگزاری همایش ها و نمایشگاه های تخصصی:

برگزاری همایش های تخصصی و اختصاصی برای ارائه فرصت های سرمایه گذاری یکی از راه های بازاریابی و جذب سرمایه گذاری خارجی است. در واقع همایش های تخصصی برخلاف تورهای سرمایه گذاری پر هزینه بوده و زمانی دارای توجیه هستند که تعداد زیادی از فرصت های سرمایه گذاری مناسب و آماده عرضه شناسایی شده باشد این فرصت ها باید دارای بالاترین شانس یافتن سرمایه گذار بوده و در چند پانل تخصصی قابل طبقه بندی و ارائه گردند. همایش های تخصصی دارای یک و حداکثر دو زمینه تخصصی بوده و تنها پروژه هایی در آن ارائه می گردد که از هر نظر آماده آغاز فعالیت های بهره برداری و یا ساخت باشند. همایش تخصصی فرصت های سرمایه گذاری بخش راه، همایش تخصصی پروژه های فرودگاهی و غیره نمونه هایی از همایش های تخصصی از این نوع هستند.

نویسنده :کوروش طاهر فر معاون دفتر سرمایه گذاری سازمان سرمایه گذاری و کمکهای اقتصادی و فنی ایران
از مجموعه مقالات چاپ شده در کتاب تامین مالی و سرمایه گذاری خارجی، روش ها ابزارها، زیر ساخت ها

 

کلیه حقوق این وبسایت متعلق به موسسه سپینود شرق می باشد.