اهمیت ارزیابی کسب و کار

زمانی که مدیران مجموعه ای تصمیم به فروش و یا خرید بخشی از یک شرکت را می گیرند ابتدا باید ارزش سهام را ارزیابی کنند. ارزیابی کسب و کار با استفاده از برخی معیارهای تعیین شده ارزش فعلی یک کسب و کار تعیین می شود. این ارزیابی میتواند شامل تحلیل سیستم مدیریت شرکت، ساختار بودجه بندی، درآمدهای آتی، ارزش دارایی ها و غیره باشد.

ارزیابی کسب و کار فرآیندی است که به کمک آن ارزش اقتصادی شرکت و یا یک کسب و کار تعیین می شود. ارزیابی کسب و کار به جهت تعیین ارزش فروش محصول کسب و کار، سازماندهی شرایط مالکیت شرکا و غیره صورت می گیرد. ارزیابی کسب و کار معمولا توسط صاحبین کسب و کارها انجام می شود. لازم به ذکر است که تجربه مدیران تاثیر زیادی در شناسایی و تعیین ارزش کسب کارهای مورد نظر آنها دارد.

به طور کلی ارزیابی کسب و کار در تامین مالی شرکتی نقش دارد. اگر مدیران مجموعه ای تصمیم به فروش و یا خرید بخشی از یک شرکت را داشته باشند ابتدا باید ارزش سهام را ارزیابی کنند. ارزیابی کسب و کار با استفاده از برخی معیارهای تعیین شده ارزش فعلی یک کسب و کار تعیین می شود. این ارزیابی میتواند شامل تحلیل سیستم مدیریت شرکت، ساختار بودجه بندی، درآمدهای آتی، ارزش دارایی ها و غیره باشد. اما ابزارهای ارزیابی کسب و کار با توجه به صنعت و افراد ارزیاب متغیر است. از جمله رویکردهای مشترک در ارزیابی کسب و کارها می توان به بازبینی صورتهای مالی، مدل های جریان نقدی و مقایسه شرکت های مشابه اشاره کرد.
روش های بیشماری برای ارزیابی دارایی یا شرکت ها وجود دارد که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

سه روش ارزیابی کسب و کار

1.بازار سرمایه: یکی از متداول ترین و ساده ترین روش های ارزیابی کسب و کار، بررسی بازار سرمایه است. که حاصل ضرب قیمت سهام شرکت در تعداد کل سهام برجسته آن است. به عنوان مثال سهام یک شرکت به قیمت 86.35 در سال معامله می شود. و تعداد سهام کل آن برابر 7.715 میلیارد دلار است. بنابراین می توان ارزش شرکت را از رابطه زیر بدست آورد.

                                                                666.19= 7.715 × 86.35

2. روش درآمد: در این روش درآمد شرکت در یک بازه زمانی مشخص در یک ضریب مشخص (که با توجه به نوع صنعت و شرایط اقتصادی تعیین می شود) ضرب شده و بدست می آید. به عنوان مثال: ممکن است ضریب یک شرکت فناوری 3 باشد، و یک شرکت خدماتی 0.5.

3. ضریب درآمد: به دلیل اینکه مقدار سود یک شرکت شاخص مطمئن تری نسبت به درآمد شرکت می باشد این ضریب به ارزیاب ها کمک می کند تا بتوانند اطلاعات دقیق تری نسبت به ارزش شرکت مورد نظر خود بدست بیاورند. ضریب درآمد بین سودهای آینده شرکت و جریان نقدی تعادل ایجاد می کند. به عبارتی دیگر می توان گفت: این ضریب بین نسبت P/E برای محاسبه نرخ سود جاری، تعادل ایجاد می کند.

4. تنزیل جریان نقدی: این روش مشابه روش قبلی(ضریب درآمد) است و بر اساس پیش بینی جریانات نقدی آتی است که برای بدست آوردن ارزش فعلی بازار شرکت مورد استفاده قرار می گیرد. تفاوت اصلی بین روش تنزیل جریان نقدی و روش ضریب سود این است که نرخ تورم در محاسبه ارزش فعلی نیز در نظر گرفته می شود.

5. ارزش سهام طبق دفاتر: این سهام نشان دهنده ارزش حقوق سهامداران است که در ترازنامه ها آورده می شود.

6. ارزش نقدینگی: مقدار پول نقد خالصی است که شرکت درصورتی که داراییهایی نقدی داشته باشد به صورت روزانه دریافت می کند.

موارد گفته شده از جمله عنوان هایی هستند که امروزه برای ارزیابی کسب و کارها استفاده می شوند. سایر روش های ارزیابی می توان ارزش جا به جایی، ارزش انحلال و ارزیابی بر اساس دارایی ها را نام برد. از جمله اهمیت ارزیابی کسب و کارها علاوه بر زمان ادغام و تملیک شرکت ها با یکدیگر می توان به تهیه گزارش های مالیاتی اشاره کرد. از آنجا که نرخ پرداخت مالیات با توجه به ارزش سهم بازار یک شرکت تعیین می شود این فرآیند می تواند به تهیه گزارش ها و صورتهای مالیاتی کمک بسیاری کند.

منبع: Investopedia

تهیه شده در گروه تولید محتوی سپینود شرق

کلیه حقوق این وبسایت متعلق به موسسه سپینود شرق می باشد.