نرخ بازده داخلی در پروژه های سرمایه گذاری - IRR چیست؟

نرخ بازده داخلی نرخی است که طی آن ارزش فعلی دریافتی ها با ارزش فعلی سرمایه گذاری برابری دارد

نرخ بازده داخلی نرخی است که طی آن ارزش فعلی دریافتی ها با ارزش فعلی سرمایه گذاری برابری دارد و در نتیجه ارزش فعلی خالص صفر می گردد. نرخ بازده داخلی بیش از سایر تکنیک ها در ارزیابی پروژه ها مورد استفاده قرار می گیرد. چنانچه نرخ محاسبه شده از هزینه بهره سرمایه بیشتر باشد پروژه قبول و در غیر این صورت رد می شود. البته بعضا نرخ بازده داخلی با نرخ فرصت از دست رفته مقایسه می گردد، که در هر دو صورت لازمه قبولی طرح افزون تر بودن نرخ بازده داخلی از نرخ های هزینه سرمایه و فرصت از دست رفته است.

محاسبه نرخ بازده داخلی به وسیله آزمون و خطا امکان پذیر است. محاسبه نرخ بازده داخلی برای پروژه ای که از ورودی های نقدینگی یکسان برخوردار است ساده تر از محاسبه نرخ برای پروژه ای با جریان های نقدینگی ترکیبی است. مراحل محاسبه نرخ بازده داخلی در هر دو صورت به شرح زیر است:

مرحله اول: تخمین نرخ احتمالی بازده داخلی

مرحله دوم: با استفاده از این نرخ ارزش فعلی خالص طرح را محاسبه نمایید.

مرحله سوم: چنانچه ارزش فعلی خالص مثبت بود، از نرخ بالاتر و چنانچه منفی بود، از نرخ پایین تر استفاده کنید.

مرحله چهارم: این فرآیند را چند نوبت تکرار نمایید تا به نرخی دست یابید که طی آن ارزش فعلی خالص برابر با صفر باشد. در نهایت با تناسب بستن بین دو نرخ پایانی، نرخ دقیق بازده داخلی به دست می آید.

مثال زیر این موضوع را به وضوح مورد بررسی قرار می دهد:
زمانی که پس از مرحله چهارم به دو نرخ داخلی مثبت و منفی دست یافتیم، می توانیم با بهره گیری از یک فرمول ساده اقدام به محاسبه نرخ دقیق نماییم. در این موارد، نرخ دقیق بازده به صورت زیر محاسبه می گردد:

  

PV ارزش فعلی خالص ( مثبت ) در نرخ تنزیل پایین I_1 و NV ارزش فعلی خالص در نرخ تنزیل بالا I_2 است.

ارزیابی طرح های سرمایه گذاری درشرایط عدم اطمینان

دلایل متعددی ممکن است شرایط عدم اطمینان را بر برخی پروژه ها تحمیل نماید. برای مثال پیش بینی های تقاضا، تولید و فروش ممکن است به علل نامعلوم بودن آینده دقیق نباشد و همچنین ممکن است هزینه های مرتبط با برآورد تولید، هزینه سرمایه گذاری و یا طول عمر پروژه صحیح نباشد.

مسئولان پروژه ها باید متغیر هایی را که می تواند تاثیر قطعی بر قابلیت سود دهی پروژه داشته باشد شناسایی و تعیین کنند. مشکل عدم اطمینان با طولانی شدن زمان اجرای پروژه تشدید می شود.

در این شرایط بهره گیری از روش های مطرح شده در بخش های قبلی به راحتی امکان پذیر نیست و لازم است با استفاده از برخی تغییرات و تحلیل های احتمالی نسبت به محاسبه وضعیت پروژه منتخب و مقایسه آن با دیگر پروژه ها اقدام گردد. در شرایط عدم اطمینان مهم ترین عاملی که در معرض خطرپذیری واقع می شود جریانات نقدینگی شرکت است. در کنار این عامل، عدم  توانایی در پیش بینی تقاضا و فروش و همچنین هزینه های سرمایه گذاری، تحولات احتمالی در فناوری، وضعیت سیاسی و اجتماعی، هریک به تنهایی و جمعا می توانند آثار محسوسی در ارزیابی پروژه ها داشته باشند. در اینجا به سه روش معمول برای ارزیابی پروژه ها شامل نقطه سر به سر، تحلیل حساسیت و تحلیل احتمالات می پردازیم.

تهیه شده در گروه تولید محتوی سپینود شرق
کلیه حقوق این وبسایت متعلق به موسسه سپینود شرق می باشد.