ریسک و مشکلات سرمایهگذاری در کانیهای غیرفلزی کمتر است.سخت شدن رقابت در صنایع غذایی، سرمایهگذاران را رویگردان کرد سرمایهگذاری در بخش صنعت در سال 93 رشد قابل توجه 53 درصدی نسبت به سال پیش از آن داشته است. پرسش اینجاست که این سرمایهگذاری در چه بخشی اتفاق افتاده و کدام صنایع جذابیت و مقبولیت بیشتری برای سرمایهگذاران داشتهاند؟ پرسش دیگر این است که علت تمایل سرمایهگذاران به این بخش چه بوده است؟ کارشناسان در پاسخ به این پرسشها، تحلیلهایی ارائه کردند که در نوع خود جالب توجه است.
طبق اظهارات مسئولان وزارت صنعت، معدن و تجارت و بنا به آمارهای منتشر شده توسط این وزارتخانه سرمایهگذاری در بخش صنعت در سال 93 رشد قابل توجه 53 درصدی نسبت به سال پیش از آن داشته است. پرسش اینجاست که این سرمایهگذاری در چه بخشی اتفاق افتاده و کدام صنایع جذابیت و مقبولیت بیشتری برای سرمایهگذاران داشتهاند؟ پرسش دیگر این است که علت تمایل سرمایهگذاران به این بخش چه بوده است؟ کارشناسان در پاسخ به این پرسشها، تحلیلهایی ارائه کردند که در نوع خود جالب توجه است.
بهبود شاخصهای سرمایهگذاری در بخش صنعت
محسن صالحینیا، معاون امور صنایع وزارت صنعت، معدن و تجارت با اشاره به بهبود شاخصهای سرمایهگذاری در صنعت در سال 93 میگوید: در پروانههای بهرهبرداری حوزه صنعت که در واقع میتوان آنها را سرمایهگذاریهای تحقق یافته قلمداد کرد، مجموعا شاهد رشد مناسبی بودهایم بهطوری که از نظر تعداد پروانههای بهرهبرداری صادره، از 126 واحد تولیدی ایجاد شده درسال 92 به 150 واحد در سال 93 رسیدیم و شاهد رشد 19 درصدی بودیم. همچنین از نظر حجم سرمایهگذاری هم درسال 92 سرمایهگذاری انجام شده 2299 میلیارد ریال بوده که این رقم درسال 93 به 3528 میلیارد ریال رسید و رشد چشمگیر 53 درصدی اتفاق افتاد.
تغییر گرایش سرمایهگذاران از خرد به کلان
همچنین بررسی آمارهای روند سرمایهگذاری صنعتی در 9 ماه منتهی به آذر سال 93، بیانگر آن است که از میان 33 گروه فعال در حوزه صنعت، سایر محصولات کانی غیرفلزی بیشترین جذابیت را برای سرمایهگذاران داشته است. تغییر گرایش سرمایهگذاران از سرمایهگذاری خرد به کلان را شاید بتوان یکی از عمده دلایل جذاب شدن این گروه صنعتی دانست. بررسی آمار طرحهای در دست اجرای صنعتی به تفکیک درصد پیشرفت فیزیکی پروژه نشان میدهد در گروه مذکور، معادل 13 هزار و 729 طرح جدید با پیشرفت بین صفر تا 20 درصد در حال اجرا بوده است.
سخت شدن رقابت در صنایع غذایی، سرمایهگذاران را رویگردان کرد
ابراهیم نکو، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس معتقد است جذاب شدن حوزه محصولات کانی غیرفلزی به دلیل پایین بودن ریسک سرمایهگذاری در این بخش و چشمانداز مثبت بازارهای آتی این محصولات اتفاق افتاده است. وی در تشریح این موضوع به «کسبوکار» میگوید: اگر به آمارهای جذابیت حوزههای سرمایهگذاری در سالهای گذشته نگاه کنیم متوجه این نکته میشویم که در سالهای 91 و 92 جذابترین حوزه برای سرمایهگذاران صنایع غذایی و آشامیدنی بوده است اما در سال 93 سرمایهگذاران به سوی صنایع پتروشیمی، کاشی و سرامیک، ظروف چینی و چینی بهداشتی، سیمان و چند صنعت دیگر که به کانیهای غیرفلزی مشهور هستند جذب شدهاند. عضو کمیسیون اقتصادی مجلس ادامه داد: ظاهر امر این است که سرمایهگذاری در صنایع غذایی و آشامیدنی ریسک چندانی ندارد چون غذای مردم است و آن را به هر قیمتی خریداری میکنند اما واقعیت این است که رقابت در بازار صنایع غذایی بسیار فشرده و سخت شده است و بسیاری از واحدها به همین علت زیر ظرفیت اصلی خود کار میکنند. چشمانداز رقابت شدید در این صنایع موجب شده است سرمایهگذاران نسبت به گذشته رغبت خود را به فعالیت در آنها از
دست بدهند.
ریسک و مشکلات سرمایهگذاری در کانیهای غیرفلزی کمتر است
از سوی دیگر مشکلاتی که برای تولید در صنایع غذایی و آشامیدنی وجود دارد در صنایع دیگر مثل کانیهای غیرفلزی نیست و ریسک سرمایهگذاری در کانیهای غیرفلزی پایینتر است. یکی از این مشکلات انواع نظارتهایی است که درباره سلامت و بهداشت مواد غذایی وجود دارد و با اینکه این نظارتها لازم است اما به دلیل بروکراسی شدیدی که وجود دارد گاهی برای تولیدکننده ایجاد مانع غیرضروری میکند. تولیدکننده صنایع غذایی و آشامیدنی باید جوابگوی سازمانهای نظارتی زیادی باشد که تولیدکننده سیمان یا صنعت پتروشیمی چنین دردسرهایی را ندارد. مساله دیگری که موجب رویگردانی سرمایهگذاران از صنایع غذایی و تمایل آنها به کانیهای غیرفلزی شده است مشکلاتی است که در شهرکهای صنعتی داریم چون عمده صنایع غذایی ما در این شهرکها مستقر هستند. برخی از این مشکلات مثل تداخل وظایف شهرداریها با شرکت شهرکهای صنعتی با تعامل بین نهادها قابل حل است اما در این مورد تعلل میشود. بعضی دیگر از مشکلات زیرساختی هستند و نیاز به رسیدگی بیشتر دارند. برای مثال شهرک صنعتی پرند که بنده در جریان مستقیم مشکلات آن هستم مشکل آب آشامیدنی دارد و صنایع غذایی و آشامیدنی با تانکر باید آب را تامین کنند و این موضوع هزینههای آنها را بهشدت افزایش میدهد.
منبع: روزنامه کسب و کار