فرآیند استفاده از تسهیلات فاینانس با استفاده از طرح توجیهی بین المللی

متقاضیان استفاده از تسهیلات فاینانس، باید نسبت به تکمیل فرآیند تامین مالی خارجی برای پروژه های خود،اقدام کنند

در تعاریف بین المللی، به استفاده از منابع مالی خارجی برای انجام و تکمیل پروژه ها «فاینانس» می‌گویند. تاریخچه‌ی استفاده از این منابع مالی و وام‌ های بانک های تجاری خارجی در کشورمان به سالهای 1368بر می‌گردد. در آن سالها برای نخستین بار بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با تصویب قانون برنامه اول توسعه توسط مجلس شورای اسلامی فرآیند استفاده ار منابع مالی خارجی در پروژه های داخلی بطور رسمی تایید و آغاز شد.
کار مذاکره، کنترل و نظارت بر بستن قردادها با طرف خارجی طبق ماده ۲۹ قانون فوق، به عهده بانک مرکزی جمهوری اسلامی است.
در سالهای پس از جنگ، کشور به شدت احتیاج به تجهیزات، ماشین‌آلات و خدمات فنی و مهندسی داشت و تنها منابع اصلی مالی برای تامین مالی پروژه و طرح های کشور بانک‌های بین المللی کشورهای توسعه یافته در منطقه اروپا و جنوب غربی آسیا بود.

 اکثر بانک‌های خارجی کشورهای تامین کننده منابع مالی با دو محدودیت زیر همراه بودند:
1-یا عضو OECD بوده و ملزم به رعایت شرایط و ضوابط صادره از سوی آن هستند.
2- یا اینکه به واسطه عضویت موسسه بیمه اعتباری صادراتی کشور خود در اتحادیه برن باید از قوانین و مقررات آن تبعیت کنند.
مطالعات طرح توجیهی بین المللی برای سرمایه‌گذاری و مطالعات طرح توجیهی بین المللی با هدف دریافت ‏تسهیلات از سیستم بانکی تفاوتهایی دارد. در صورت درک ‌این تفاوت، می‌توان گفت اگر نتیجه ‏حاصل از مطالعات طرح توجیهی بین المللی برای دریافت تسهیلات از سیستم بانکی مثبت نبود، لزوما به این معنا نمی باشدکه طرح، توجیه‌ناپذیر است.
زیرا تقاضای دریافت تسهیلات از بانک یا هر ‏سرمایه‌گذار دیگری غیر از ذینفعان اولیه پروژه، نوعی شراکت آنها در پروژه می باشد و در نتیجه در‌این حالت باید ریسکهای احتمالی چنین شراکتهایی نیز در محاسبات و مطالعات طرح توجیهی بین المللی در نظر گرفته شود.
برای مثال، تصور کنید که شخص سرمایه‌گذار تصمیم به سرمایه‌گذاری در تولید محصولی را داشته باشد که بنا به دلایل مختلف همچون ‏هزینه‌های تولید، جدید بودن محصول مدنظر در بازار و در نتیجه عدم شناخت و استقبال مشتریان از آن ‏و... مدت زمان تحقق اهداف او و رسیدن به سود‌ 8 سال برآورد شود.
البته ممکن است به دلیل اعتماد سرمایه‌گذار از‌ آینده محصول  و همچنین تقاضای بازار، زمان 8 سال برای سرمایه‌گذار عادی و نرمال باشد، اما در زمانی که پای یک سرمایه‌گذار ثانویه یا شریک مانند بانک در امر تامین مالی ‌پروژه در میان‏ باشد، به دلیل مسائلی همچون:

•    محدودیت های قانونی و شرایط اعمالی از سوی شریک
•    زمان رسیدن به نتیجه و سود ‌مثلا بالاتر از 8 سال
طرح را از دید سرمایه گذار خارجی، فاقد توجیه و نتیجه نشان خواهد داد.
البته در ‌این حالت، ‏اگر زمان محقق شدن اهداف پروژه در مطالعات طرح توجیهی بین المللی ۷ سال برآورد شود، طرح از دید سرمایه‌گذار اولیه دارای توجیه ‏می‌باشد، اما شریک خارجی یا سرمایه‌گذار ثانویه علاقه‌ای به وارد شدن در پروژه نخواهد داشت.

متقاضیان استفاده از تسهیلات فاینانس، باید نسبت به تکمیل فرآیند تامین مالی خارجی برای پروژه های خود، به شرح زیر اقدام کنند:

1. تهیه طرح توجیهی فنی واقتصادی 
2. معرفی طرح از سوی وزارت صنعت،معدن و تجارت  به عنوان طرح اولویت‌دار؛
3. اخذ مجوز شورای اقتصاد (برای طرح‌های دولتی و غیر دولتی)؛
4. اخذ پذیرش عاملیت بانکی (پذیرش اولیه) از بانک‌های تجاری کشور؛
5. انعقاد قرارداد تجاری با پیمانکار و یا فروشنده خارجی؛
6. تایید قرارداد تجاری توسط وزارت صنعت،معدن و تجارت  و ارسال آن به بانک عامل جهت بررسی و تطبیق آن با قوانین و مقررات ارزی کشور و نهایتاً ارسال آن برای اعتبار دهنده خارجی؛
7. اخذ تضمین نامه موضوع ماده ۶۲ قانون محاسبات عمومی کشور (برای طرح‌های دولتی)؛
8. اخذ وثایق لازم توسط بانک عامل از متقاضی طرح بابت تضمین قرارداد فاینانس (برای طرح‌های غیر دولتی)؛
9. اخذ گواهی مسدودی ارزی از بانک مرکزی؛
10. ارائه لیست تجهیزات خارجی مورد نظر که به تایید وزارت صنعت، معدن و تجارت رسیده باشد؛
11. انعقاد قرارداد سه جانبه فی مابین بانک مرکزی، بانک عامل و اعتبار دهنده خارجی؛
12. انعقاد قرارداد وام فی مابین بانک عامل و اعتبار دهنده خارجی؛
13. تدارک پیش پرداخت به میزان ۱۵ درصد مبلغ قرارداد تجاری و سایر هزینه‌های جانبی؛ و
14. نهایتاً صدور ضمانت نامه به نمایندگی از سوی دولت توسط وزارت امور اقتصادی و دارایی به نفع اعتبار دهنده خارجی.

فیلم های آموزشی

منبع :تحلیل بانک

تهیه شده در گروه تولید محتوا سپینود شرق

کلیه حقوق این وبسایت متعلق به موسسه سپینود شرق می باشد. .