بررسی تولید سوخت جت از اتانول-گامی به‌سوی آینده پایدار

  • 28 آذر 1403
  • 22
بررسی تولید سوخت جت از اتانول-گامی به‌سوی آینده پایدار

با افزایش نگرانی‌ها در مورد تغییرات اقلیمی و انتشار گازهای گلخانه‌ای، تمرکز جهانی بر روی استفاده از سوخت‌های جایگزین و کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی بیش از پیش اهمیت یافته است. یکی از مهم‌ترین بخش‌هایی که باید به‌سرعت به سمت کاهش کربن حرکت کند، صنعت حمل‌ونقل هوایی است که سهمی حدود ۲ درصد از کل انتشار گازهای گلخانه‌ای جهان را به خود اختصاص داده است

فرآیند تبدیل اتانول به سوخت جت (ETJ) شامل تبدیل اتانول که عمدتاً از منابع تجدیدپذیر مانند ذرت، نیشکر و یا حتی گازهای صنعتی تولید می‌شود، به سوخت جت است. این سوخت جایگزینی بالقوه و سبز برای سوخت‌های فسیلی در صنعت هواپیمایی محسوب می‌شود.

 

 

با افزایش نگرانی‌ها در مورد تغییرات اقلیمی و انتشار گازهای گلخانه‌ای، تمرکز جهانی بر روی استفاده از سوخت‌های جایگزین و کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی بیش از پیش اهمیت یافته است.

یکی از مهم‌ترین بخش‌هایی که باید به‌سرعت به سمت کاهش کربن حرکت کند، صنعت حمل‌ونقل هوایی است که سهمی حدود ۲ درصد از کل انتشار گازهای گلخانه‌ای جهان را به خود اختصاص داده است. در این راستا، استفاده از سوخت‌های پایدار هوایی (SAF) به‌عنوان راهکاری موثر برای کاهش انتشار کربن در این صنعت مطرح شده است. یکی از جدیدترین فناوری‌ها در تولید این نوع سوخت، فرآیند تبدیل اتانول به سوخت جت (ETJ) است که به‌سرعت در حال گسترش می‌باشد.

فرآیند تولید سوخت جت از اتانول (ETJ)

فرآیند تبدیل اتانول به سوخت جت (ETJ) شامل تبدیل اتانول که عمدتاً از منابع تجدیدپذیر مانند ذرت، نیشکر و یا حتی گازهای صنعتی تولید می‌شود، به سوخت جت است. این سوخت جایگزینی بالقوه و سبز برای سوخت‌های فسیلی در صنعت هواپیمایی محسوب می‌شود.

برخلاف فرآیندهای موجود مانند تولید سوخت از روغن‌های گیاهی هیدروژنه (HVO) که محدودیت‌هایی از نظر تامین منابع خوراکی دارند، اتانول به‌دلیل در دسترس بودن خوراک‌های متنوع‌تر نظیر نیشکر و ضایعات سلولزی، پتانسیل بیشتری برای تولید سوخت‌های پایدار دارد.

در حال حاضر، فرآیندهای تولید سوخت جت از اتانول، از جمله پیشرفته‌ترین مسیرهای تولید سوخت پایدار هوایی محسوب می‌شوند. این فناوری با استفاده از منابع تجدیدپذیر و کاهش اثرات زیست‌محیطی نسبت به روش‌های سنتی، به‌عنوان یکی از راه‌حل‌های پیشرو در این حوزه شناخته شده است.

 

با افزایش نگرانی‌ها در مورد تغییرات اقلیمی و انتشار گازهای گلخانه‌ای، تمرکز جهانی بر روی استفاده از سوخت‌های جایگزین و کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی بیش از پیش اهمیت یافته است. یکی از مهم‌ترین بخش‌هایی که باید به‌سرعت به سمت کاهش کربن حرکت کند، صنعت حمل‌ونقل هوایی است که سهمی حدود ۲ درصد از کل انتشار گازهای گلخانه‌ای جهان را به خود اختصاص داده است. در این راستا، استفاده از سوخت‌های پایدار هوایی (SAF) به‌عنوان راهکاری موثر برای کاهش انتشار کربن در این صنعت مطرح شده است. یکی از جدیدترین فناوری‌ها در تولید این نوع سوخت، فرآیند تبدیل اتانول به سوخت جت (ETJ) است که به‌سرعت در حال گسترش می‌باشد.

اهمیت سوخت‌های پایدار هوایی (SAF)

در شرایطی که انتظار می‌رود تا سال ۲۰۵۰، سهم انتشار گازهای گلخانه‌ای از صنعت هواپیمایی به ۵ درصد برسد، استفاده از سوخت‌های پایدار هوایی به‌عنوان اصلی‌ترین ابزار برای کربن‌زدایی در این بخش مطرح شده است. با توجه به عدم قابلیت استفاده عملیاتی از فناوری‌های الکتریکی و سوخت‌های سلولی در هواپیماهای بزرگ در کوتاه‌مدت، سوخت‌های پایدار هوایی بهترین گزینه برای کاهش انتشار کربن محسوب می‌شوند.

سوخت‌های پایدار هوایی، برخلاف سوخت‌های فسیلی، از مواد خام پایدار مانند روغن‌های گیاهی، چربی‌های ضایعاتی و پسماندهای شهری تولید می‌شوند. ساختار شیمیایی این سوخت‌ها بسیار مشابه سوخت‌های جت فسیلی است و می‌توانند به‌راحتی با آن‌ها ترکیب شوند، بدون اینکه نیاز به تغییرات اساسی در زیرساخت‌های موجود هواپیما و فرودگاه‌ها باشد.

چالش‌ها و فرصت‌ها

اگرچه تولید سوخت جت از اتانول یک فناوری امیدوارکننده است، اما با چالش‌هایی نظیر هزینه‌های بالای تولید و شدت کربن خوراک‌های اتانولی مواجه خواهد شد؛ به‌ویژه اتانول تولیدشده از ذرت که یکی از رایج‌ترین خوراک‌های مورد استفاده بوده و به‌دلیل شدت کربن بالا مورد انتقاد قرار گرفته است. با این حال، استفاده از فناوری‌های نوین نظیر کشاورزی هوشمند، بازیافت کربن و استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر می‌تواند به کاهش این مشکلات کمک کند و شدت کربن نهایی سوخت را کاهش دهد.

از سوی دیگر، فناوری‌های پیشرفته مانند کاتالیزورهای بهینه‌سازی‌شده و فرآیندهای تبدیل کارآمدتر می‌توانند به کاهش هزینه‌های تولید و افزایش رقابت‌پذیری سوخت جت تولیدشده از اتانول نسبت به سوخت‌های فسیلی کمک کنند. همچنین، سیاست‌های حمایتی دولت‌ها در کشورهای مختلف از جمله ایالات متحده و اتحادیه اروپا نقش مهمی در ترویج و توسعه این فناوری‌ها ایفا می‌کنند.

 

تولید سوخت جت از اتانول به‌عنوان یکی از پیشرفته‌ترین و مقرون‌به‌صرفه‌ترین فناوری‌های تولید سوخت پایدار هوایی، فرصتی بزرگ برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در صنعت هواپیمایی فراهم می‌کند. این فناوری با استفاده از منابع تجدیدپذیر و به‌کارگیری روش‌های نوین، امکان تولید سوخت‌های پاک و پایدار را فراهم می‌سازد. با وجود چالش‌های فعلی، فناوری ETJ پتانسیل بالایی برای رشد و توسعه دارد و می‌تواند به‌عنوان یکی از راه‌حل‌های کلیدی برای دستیابی به اهداف کربن‌زدایی جهانی مطرح شود.

 

موسسه سپینود شرق می‌تواند با بررسی دقیق این فناوری و انجام مطالعات امکان‌سنجی، به سرمایه‌گذاران و فعالان صنعتی کمک کند تا با درک کامل مزایا و چالش‌های موجود، تصمیمات استراتژیکی در این زمینه اتخاذ کنند. سپینود شرق، با دانش و تخصص خود در زمینه‌های مرتبط با انرژی‌های تجدیدپذیر و فناوری‌های سبز، می‌تواند مشاوره‌های کاربردی و تحلیل‌های جامع را ارائه دهد تا سرمایه‌گذاران بتوانند بهترین راهکارها را برای ورود به این حوزه انتخاب کنند.

 

 

تهیه شده در گروه مطالعات سپینود شرق

 

 

نظرتان را ثبت کنید