ایجاد امنیت غذایی، یکی از مهمترین اهداف دولت است که در نهایت به امنیت ملی منجر خواهد شد. اما امنیتی که در عرصه صنعت غذا لازم و ضروری به نظر میرسد، نیازمند ریشه گرفتن درخت کشاورزی در زمینی است که آب مکفی در اختیار داشته باشد.
ایجاد امنیت غذایی، یکی از مهم ترین اهداف دولت است که در نهایت به امنیت ملی منجر خواهد شد. اما امنیتی که در عرصه صنعت غذا لازم و ضروری به نظر می رسد، نیازمند ریشه گرفتن درخت کشاورزی در زمینی است که آب مکفی در اختیار داشته باشد.
امروزه در کشور ما مسئله آب، به دغدغه اصلی مسئولان تبدیل شده، این در حالی است که حدود 90درصد آب مصرفی به بخش کشاورزی تعلق دارد. از طرفی، روز به روز از سبزی زمین های تولیدی کاسته می شود و جای آن را ساختمان های خاکستری می گیرند.
بنابراین مشکل تامین آب و زمین، دو مسئله اصلی برای صنعت کشت و کار محسوب شده و ممکن است در طولانی مدت، امنیت غذایی را به مخاطره اندازد. کارشناسان عقیده دارند که در چنین شرایطی امکان استفاده از منابع آبی و خاکی کشورهای دیگر وجود دارد. به عنوان مثال، قزاقستان با در دست داشتن حدود 5میلیون هکتار زمین آماده کشت، یکی از فرصت هایی است که می تواند راه را برای سرمایه گذاری متخصصان این حوزه باز کند.از آنجا که تکنولوژی در بسیاری از این کشورها هنوز به مرحله ای نرسیده که بتوانند از امکانات آن بهره برداری کنند، بنابراین فرصتی برای کشورهای دیگر ایجاد می شود که «کشت برون مرزی» یکی از مهم ترین آنهاست. ایران می تواند با برقراری دیپلماسی قوی با کشوری که پتانسیل کشت محصول استراتژیکی مانند گندم را دارد، تجهیزات و امکانات لازم را به آن منطقه انتقال دهد و از مزایای کشت برون مرزی بهره مند شود.
این نوع کشت چند مزیت دارد؛ یکی اینکه کسب وکارهای پررونقی برای متخصصان و سرمایه گذارانی ایجاد می شود که در داخل، به دلایل مختلف امکان بروز استعدادهای خود را نداشتند و به دلیل کمبود امکانات در مضیقه بودند. دومین مزیت ایجاد شده مربوط به بحث تامین امنیت غذایی است.
به عبارت دیگر، کمبود محصولی مانند گندم که بازار آن معمولا با افت و خیزهای فراوانی در داخل کشور همراه است، می تواند از طریق کشت برون مرزی تامین و بدون پرداخت عوارض گمرکی، وارد کشور شود. انتقال دانش و تکنولوژی به کشور میزبان و کسب درآمد از طریق برگزاری کلاس های آموزشی، فروش مقداری از محصول تولید شده در کشور هدف و بهره مندی از آب و زمین دیگر کشورها از مزایایی هستند که به صورت بالقوه در کشت فرا مرزی نهفته اند.
حال با توجه به شرایط کشور در تامین آب و زمین مورد نیاز و حاصل خیزی کشورهای همسایه در کشت محصولات استراتژیک، به نظر می رسد که اقدامات دیپلماتیک برای کسب امتیازات لازم و هموار شدن مسیر سرمایه گذاران مفید باشد. این در حالی است که مسئولان کشور کماکان بر خودکفایی گندم اصرار دارند و با این سیاست، ممکن است کشت محصولات دیگری مانند جو را به خطر بیندازند.
به این معنی که برخی کشاورزان با مشاهده حمایت های همه جانبه دولت از کشت گندم، زمین های جو را به این محصول تغییر داده و برای کسب سود بیشتر، بازار محصولات دیگر را با چالش روبه رو کنند. بنابراین با کشت برون مرزی، نه تنها در تولید محصول اصلی، سرمایه گذاری می شود، بلکه سرمایه های ایجاد شده در محصول دیگر حفظ خواهد شد.
ایران می تواند با برقراری دیپلماسی قوی با کشوری که پتانسیل کشت محصول استراتژیکی مانند گندم را دارد، تجهیزات و امکانات لازم را به آن منطقه انتقال دهد و از مزایای کشت برون مرزی بهره مند شود
منبع روزنامه فرصت امروز
آرشیو مقالات
تهیه شده در گروه تولید محتوی سپینود شرق
کلیه حقوق این وبسایت متعلق به موسسه سپینود شرق می باشد.