سنجش های کلان در ارزشیابی پروژه

بسیاری از سرمایه گذاران طرح های صنعتی را از دیدگاه برگشت مادی و سوددهی انتفاعی مورد ارزیابی قرار می دهند.

 
بسیاری از سرمایه گذاران طرح های صنعتی را از دیدگاه برگشت مادی و سوددهی انتفاعی مورد ارزیابی قرار می دهند، لذا لازم است به این موضوع عنایت داشت که بسیاری از طرح ها جهت راه اندازی باید از برگشت اقتصادی مطلوبی برخوردار باشند. دولت ها اصولا به واسطه مشکلاتی که در جامعه دارند، اقدام به انجام یک رشته تغییرات در نحوه گردش فعالیت ها به واسطه برخی موارد انگیزاننده می نمایند. برای مثال کشوری که با بیکاری فزاینده چند ساله روبه روست، اصولا از طرح هایی حمایت می کند که قابلیت اشتغال زایی بیشتری داشته باشند. در به کارگیری سنجش های کلان اقتصادی، به دنبال آن هستیم که شاخصهای پر اهمیت دولت را در راستای ارزیابی انواع پروژه های سرمایه گذاری به کار گرفته و طرح هایی که بهتر پاسخگوی این شاخص ها باشند را مورد شناسایی قرار دهیم. در اینجا چند شاخص کلان اقتصادی تشریح می شود.

1.    ارزش افزوده
ارزش افزوده عبارت است از درجه ارزش افزوده ای که در مدت زمان معین به واسطه یک طرح سرمایه گذاری در یک اقتصاد ایجاد می گردد. به صورت عملی اگر حاصل جمع سود خالص، حقوق، حق بیمه های اجتماعی، بهره پرداخت شده، اجاره، کارمزد فروش، مالیات غیر مستقیم و استهلاک از ارزش افزوده ناخالص کسر گردد، ارزش افزوده خالص به دست خواهد آمد.
2.    ضریب بهره وری منابع
در این سنجش بهره وری حاصل از کل منابع در نظر است، نسبت کل هزینه های سرمایه گذاری به کل تولید یا ارزش افزوده ملاک محاسبه قرار می گیرد. این نسبت نشان می دهد که عوامل اقتصادی در یک پروژه تا چه حد به طور موثر مورد بهره برداری قرار می گیرند. قدر مسلم با توجه به کمبود منابع موجود در برابر دولت، امکان و توجیه سرمایه گذاری در هر یک از این طرح ها وجود نداشته و نتیجتا دولت از طرح هایی حمایت خواهد کرد که ا زضریب بهره وری افزون تری برخوردار باشند.
3.    ضریب اشتغال
این شاخص میزان و امکانات اشتغال زایی پروژه را ملاک تصمیم گیری قرار می دهد. بهره گیری از این شاخص در کشور هایی که نرخ بیکاری بالا دارند بسیار قابل استفاده است. این ضریب همچنین در تعیین و انتخاب نوع فناوری کاربر یا سرمایه بر مفید است. در اقتصادهایی که بیکاری گسترده است، بهره گیری از فناوری های کاربر بسیار مفید خواهد بود. البته باید این موضوع نیز در نظر قرار گیرد که چنانچه پروژه ها صرفا بر اساس ضریب اشتغال زایی ارزیابی گردند، احتمال توانایی رقابت در بازار بین المللی از آنها سلب خواهد شد.

خلاصه شاخصهای مالی جهت ارزیابی مطلوبیت ایده
در کنار امکانسنجی(طرح توجیهی) فنی و بازار طرح های صنعتی، لازم است مجموعه ای از شاخصهای مالی جهت ارزیابی مطلوبیت ایده مورد استفاده قرار گیرند. یکی از مهم ترین عوامل در تعیین مطلوبیت یک ایده سرمایه گذاری نرخ سود بانکی متداول در جامعه است. ارزشیابی ایده های سرمایه گذاری را می توان به سه گونه شامل:

1)شاخصهای تعیین توانایی پرداخت بدهی ها، 2) شاخصهای تعیین میزان سودآوری، 3) شاخصهای تعیین میزان کارایی، انجام داد. بر پایه شاخص های مالی امکان اولویت بندی پروژه ها با استفاده از یکی از چهار روش نرخ بازده حسابداری، دوره بازدهی، ارزش فعلی خالص و نرخ بازدهی داخلی به دست می آید. در شرایط عدم اطمینان که جریانات نقدینگی شرکت مشمول نوسانات شدیدی می گردند روش های خاصی از جمله نقطه سر به سر، تحلیل حساسیت و تحلیل احتمالات قابل استفاده است. در کنار سنجش های خرد که در بالا تشریح گردیدند، سنجش های کلان شامل میزان ارزش افزوده، ضریب بهره وری منابع و ضریب اشتغال قابل استفاده اند.

منبع:بررسی اقتصادی طرح های سرمایه گذاری

تهیه شده در گروه تولید محتوی سپینود شرق
کلیه حقوق این وبسایت متعلق به موسسه سپینود شرق می باشد. .